Wodospad

Fantastyczna fabuła powieści została osnuta na osobistych doświadczeniach autora. Wątki szamańskie opierają się także na relacjach antropologów, szczególnie Michaela Harnera, czerpanych z ich książek i artykułów, a także na osobistych kontaktach autora z tym i innymi badaczami akademickimi.

W części opisującej podróż bohaterów w zaświaty, transcendentalne krajobrazy i duchowe istoty, ich wygląd i zachowania zostały przedstawione tak jak na obrazach peruwiańskiego szamana Pabla Amaringa,a opisane przez niego oraz religioznawcę, Luisa Eduarda Lunę, w ich wspólnej książce pt. Ayahuasca Visions the Religious Iconography of a Peruvian Shaman.

Powieść, w zamierzeniu przygodowa, lekka i łatwa w czytaniu ma także dać laikowi popularny obraz tego, czym jest amazoński szamanizm.

Jego pisarstwo jest wszechstronne, różnorodne, niekonwencjonalne (...) Kuczyński ma wspaniały pisarski dar wywoływania obrazów. Jawią się one pod jego palcami, wielowymiarowe, pełne soczystych barw, świeżości, sięgające niejako także w głąb (...) Uczymy się rozumieć ten świat, widzieć w nim to, co dla laika niedostrzegalne i niewyobrażalne...
(Mariusz Januszewski, Nowe Książki)

Im dalej nasz bohater zapuszcza się w dżunglę, tym bardziej "Wodospad" staje się intrygujący i wciągający. Reasumując - nietypowa, wizyjna powieść, która zadowoli zarówno fanów fantastyki oraz romansu, jak i wielbicieli ezoterycznych opowieści.
(Robert Ziębiński, Newsweek)